Een buitengewone ontmoeting
“Toen ik als 9 jarige tijdens een logeerpartij bij mijn tante in bed lag verscheen mijn broertje om afscheid van mij te nemen. Ik ging naar mijn tante toe om te zeggen dat ik naar huis moest omdat hij was overleden. Ze zei dat het maar een droom was geweest. Gefrustreerd en verward ging ik weer naar bed. Toen mijn vader mij drie dagen later kwam halen bleek het geen droom maar echt te zijn”.
Ervaringen
Eén op de vier mensen ervaart contact met een overleden dierbare, door het zien, horen of voelen van hem of haar. Ook levensechte dromen, het zien van een lieveling dier of het horen van een lied die worden geduid als een teken van de overleden dierbare komen veelvuldig voor.
De meeste nabestaanden ervaren dit als troostend, maar het kan ook veel angst en verwarring teweeg brengen omdat het afwijkt van wat we weten of geloven over leven en dood. “Liever erover zwijgen dan voor gek worden verklaard” is wat ik als therapeut vaak hoor van mensen.
Betekenis
Door mijn eigen ervaring ben ik tijdens mijn opleiding tot rouw en verliesbegeleider gaan onderzoeken welke betekenis deze ontmoetingen hebben voor iemand en op welke manier ik hierin ondersteunend kan zijn. Het belangrijkste is dat iemand zijn of haar ervaring zonder schroom kan delen met mij, dat ik zonder oordeel luister en nabij ben.
Herdenken
Het is bijna november, de maand waarin we stilstaan bij onze overleden dierbaren. We gedenken hen met oude en nieuwe rituelen. De maand waarin volgens oude wijsheid de grenzen tussen onze wereld en de andere zijde vervagen, het mogelijk is er tussen heen en weer te bewegen. Een maand waarin je zomaar een buitengewone ontmoeting zou kunnen hebben, ook in onze gevoelens, gedachten en herinneringen.…
Ik wens dat het een liefdevolle ontmoeting voor je zal zijn.